یعنـــے می شود روزے برسَـــد. . /

کـــــه بیایــے. . .

مــَرا در آغــــوش بگیری♡

بخواهم گله کُــــنَم ....

بگویے هیــــــســ . . /

همه کابـــوس ها تمـــــــام شد ...

در گوشـــــــم بگویـے:

بَــراے همیشه مالـــــه مَــن شُـدے

 چرا باید اینطوری باشه

که من واسه یه لحظه دیدنت

واسه یه لحظه حس کردنت

ثانیه شماری کنم ...

چرا من باید واسه کنار تو بودن

زمین و زمانو بهم بدوزم

چرا من باید اینقد دوستت داشته باشم ؟

چرا تو اینقد واسم عزیزی ؟

چرا وقتی میبینمت باید از خود بی خود بشم

طوری که بخوام از خوشی فریاد بزنمو

همه رو تو شادیم شریک کنم

چرا تو اینقدر واسم مهمی ؟

واقعاً چرا ؟؟؟؟

میدونی سخت ترین لحظه ی زندگی آدم چه وقتیه؟

وقتی بفهمی واسه کسی که تموم زندگیته فقط یه رهگذر بودی.

شایـــــد ســــــــــــــــــــــال ها بعد. . .

   در گــــــــــذر جــــــــــــــــــــاده ها . . .

  بی تـفاوت ازکنــارهم بگذریم . . .

  و تــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــو. . .

  آهســته زیر لــــــــــــب بگویی. . . :

   چقدر آن غریبـــــــــه به نظرم آشنا بود . . . ! ! !

وقتی نگاهم به نگاهت خیره میشه

دوست دارم زمان بایسته واسه همیشه

چشامونو ببندیمو بریم تا ته رویا

یه جایی که هیچوقت گلی پژمرده نمیشه

هر چی غم داری از دل نازکت بگیرم

اگه اشک از چشات جاری بشه برات بمیرم

سر رو شونه هام بذاری و برات بخونم

یاد تو اسم تو باشه ورد زبونم

مهربونم........

آرزوم بی تو محاله

لحظه هام بی تو ساله

بی تو مقصد خیلی دوره

راه عشقم بی عبوره

من نمیخوام تو خیالم

بگمت عاشقت هستم

دوست دارم که راستی ،راستی

حس کنم تورو تو دستم....

تنها نگاه بود و تبسم میان ما
تنها نگاه بود و تبسم
اما نه..
گاهی که از تب هیجان ها
بی تاب می شدیم
گاهی که قلبهامان
می کوفت سهمگین
گاهی که سینه هامان
چون کوره میگداخت
دست تو بود و دست من این دوستان پاک
کز شوق سر به دامن هم میگذاشتند
وز این پل بزرگ
پیوند دست ها
دلهای ما به خلوت هم راه داشتند
یک بار نیز
یادت اگر باشد
وقتی تو راهی سفری بودی
یک لحظه وای تنها یک لحظه
سر روی شانه های هم آوردیم
با هم گریستیم. . 
تنها نگاه بود و تبسم میان ما
ما پاک زیستیم
ای سرکشیده از صدف سالهای پیش
ای بازگشته از سفر خاطرات دور
آن روزهای خوب
تو آفتاب بودی
بخشنده پاک گرم
من مرغ صبح بودم
مست و ترانه گو
اما در آن غروب که از هم جدا شدیم
شب را شناختیم
در جلگه غریب و غم آلود سرنوشت
زیر سم سمند گریزان ماه و سال
چون باد تاختیم
در شعله شفق ها
غمگین گداختیم
جز یاد آن نگاه تبسم
مانند موج ریخت بهم هرچه ساختیم
ما پاک سوختیم
ما پاک باختیم ...
ای سرکشیده از صدف سالهای پیش
ای بازگشته ای خطا رفته
با من بگو حکایت خود تا بگویمت
اکنون من و توایم و همان خنده و نگاه
آن شرم جاودانه
آن دست های گرم
آن قلبهای پاک
وآن رازهای مهر که بین من و تو بود
ماگرچه در کنار هم اینک نشسته ایم
بار دیگر به چهره هم چشم بسته ایم
دوریم هر دو دور
با آتش نهفته به دلهای بیگناه
تا جاودان صبور
ای آتش شکفته اگر او دوباره رفت.

زندگیست دیگر !!

همیشـــہ کـــہ همـــہ رنگ‌هایش جور نیست ، همـــہ سازهایش کوک نیست !!

باید یاد گرفت با هر سازش رقصید ، حتـــے با ناکوک ترین ناکوکش ...

اصلا رنگ و رقص و ساز و کوکش را فراموش کن!

حواست باشد بـــہ این روزهایـــے کـــہ دیگر بر نمـــے گردد.

هر از گاهی برای آنکه دوستش میداری

نشانه ای بفرست تا

به یادش آوری که هنوز برایت عزیز است

و من دلم برایت پر میکشد

و این آن نشانه است

در دایره ی تاریک فنجان فال

عکس فانوس ستاره و عطر اطلسی افتاده است

شاید شروع نور...

نشانه یی از نگاه گرم تو باشد...

در عشق تو زندگی می کنم

همانگونه که علفها در دریا

با هر موج که می آید

دوباره متولد می شوم

و با هر موج که می گذرد

غرق می شوم

جان سرشار از رویایم را در تو خالی می کنم

با قلب تو می تپم

فرمانبردار جان توام…

ﻗﯿﺼﺮ ﺍﻣﯿﻦ ﭘﻮﺭ "ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ :

ﺁﺩﻣﻬﺎﻳﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻴﺘﺎﻥ؛

ﻧﻤﻲ ﮔﻮﻳﻢ ﺧﻮﺑﻨﺪ ﻳﺎ ﺑﺪ ..

ﭼﮕﺎﻟﻰ ﻭﺟﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﺎﻻﺳﺖ ...

ﺍﻓﮑﺎﺭ،

ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ،

ﺭﻓﺘﺎﺭ،

ﻣﺤﺒﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﺸﺎﻥ

ﻭ ﻫﺮ ﺟﺰﺋﻰ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩﺷﺎﻥ ﺍﻣﻀﺎﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ ...

ﻳﺎﺩﺕ ﻧﻤﻲ ﺭﻭﺩ

"ﻫﺴﺘﻦ ﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ "..

ﺑﺲ ﮐﻪ ﺣﻀﻮﺭﺷﺎﻥ ﭘﺮ ﺭﻧﮓ ﺍﺳﺖ .

ﺭﺩﭘﺎ ﺣﮏ ﻣﻲ ﮐﻨﻨﺪ،ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺭﻭﻯ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻧﺖ ...

ﺑﺲ ﮐﻪ ﺑﻠﺪﻧﺪ "ﺑﺎﺷﻨﺪ ..."

ﺍﻳﻦ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺭﺍ، ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺪﺭ ﺑﺪﺍﻧﻰ ...

ﻭﮔﺮﻧﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﭘﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻳﮕﺮﻫﺎﻯ

ﺑﻰ ﺍﻣﻀﺎﻳﻰ ﮐﻪ ﺷﻴﺐ ﻣﻨﺤﻨﻰ ﺣﻀﻮﺭﺷﺎﻥ، ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺛﺎﺑﺖ ﺍﺳﺖ . . .

ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ

ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﻓﺘﻮ ﮐﭙﯽ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﻧﺪ .

ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﺩﺭﺻﺪ ﺗﺨﻔﯿﻒ ﺑﻪ ﻓﺮﻭﺵ ﻣﯽ ﺭﺳﻨﺪ .

ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﻓﻘﻂ ﺟﺪﻭﻝ ﻭ ﺳﺮﮔﺮﻣﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ

ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﺧﻂ ﺧﻮﺭﺩﮔﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ

ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﺭﺍ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺨﻮﺍﻧﯿﻢ ﺗﺎ ﻣﻌﻨﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻔﻬﻤﯿﻢ

ﻭ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺨﻮﺍﻧﺪﻩ ﮐﻨﺎﺭ ﮔﺬﺍﺷﺖ

ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺸﻖ ﻧﻮﺷﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﺟﺮﯾﻤﻪ 

در جلسه امتحان عشق من مانده ام و یک برگه سفید.

یک دنیا حرف ناگفتنی و یک بغل تنهایی و دل تنگی...

درد دلم در این کاغذ کوچک جا نمیشود.................

در این سکوت بغض آلود قطره ی کوچکی هوس سرسره

بازی می کند و برگه ی سفیدم عاشقانه قطره را به

آغوش می کشد........عشق تو نوشتنی نیست.......

در برگه ام کنار آن قطره یک قلب کوچک می کشم...

وقت تمام است برگه ها بالا..........

*همــــــــــــــــیشه مثل ساحل آرام باش تا مثل دریا بی قرارت باشـــــــــــــند*

ﻓﺮﻳﺪﻭﻥ ﻣﺸﻴﺮﻱ :
ﺑﻪ ﮐﺴﻲ ﮐﻴﻨﻪ ﻧﮕﻴﺮﻳﺪ
ﺩﻝ ﺑﻲ ﮐﻴﻨﻪ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﻬﺮ ﺑﻮﺭﺯﻳﺪ
ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﻬﺮ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﺩﺳﺖ ﻫﺮ ﺭﻫﮕﺬﺭﻱ ﺭﺍ ﺑﻔﺸﺎﺭﻳﺪ ﺑﻪ ﮔﺮﻣﻲ
ﺑﻮﺳﻪ ﻫﻢ ﺣﺲ ﻗﺸﻨﮕﻲ ﺍﺳﺖ
ﺑﻮﺳﻪ ﺑﺮ ﺩﺳﺖ ﭘﺪﺭ
ﺑﻮﺳﻪ ﺑﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺎﺩﺭ
ﻟﺤﻈﻪ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺑﻮﺳﻪ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﺑﻔﺸﺎﺭﻳﺪ ﺑﻪ ﺁﻏﻮﺵ ﻋﺰﻳﺰﺍﻥ
ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪ
ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﮔﺮﻣﻲ ﺁﻏﻮﺵ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﻧﺰﻧﻴﺪ ﺳﻨﮓ ﺑﻪ ﮔﻨﺠﺸﮏ
ﭘﺮﮔﻨﺠﺸﮏ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﭘﺮﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺑﺒﻮﺳﻴﺪ
ﭘﺮ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﻧﺴﺘﺮﻥ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﺪ
ﻳﺎﺱ ﺭﺍ ﻟﻤﺲ ﮐﻨﻴﺪ
ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻻﻟﻪ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻣﺴﺖ ﺑﺨﻨﺪﻳﺪ
ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻋﺸﻖ ﺑﻮﺭﺯﻳﺪ
ﺳﻴﻨﻪ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﺪﺧﺪﺍ
ﻫﺮ ﮐﺠﺎ ﻳﺎﺩ ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺖ
ﻫﺮﮐﺠﺎ ﻧﺎﻡ ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺖ
ﺳﻘﻒ ﺁﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ

چه حماقتی مرا یاد نمی کند و من باز می خواهمش چه غرور بی غیرتی دارم من

چه سکــــــــوتی دنیـــــــــــا را فـــــــــــرا می گرفت !!!^➹

^➹اگــــــــر هرکســــــــــــی ^➹

^➹تنهــــا به انــــــــــدازه ی صــــــــــداقتش^➹

^➹سخـــــن میگــــــفت ... ^➹