از حرص داشت گریم میگرفت،شونه چپم گرفت،وقتی یکی یکی استوریارو میزدم جلو میدیدم همه بیرونن و با وقاحت استوری میزارن،وقتی میدیدم کسی ک فلانی و بهمانی میخوان بیاد خونشون رک میگه ک ما قرنطینه رو رعایت میکنیم و هیشکی به هیچ جاش نمیگیره،کاری از دستم برنمیاد جز اینکه حرص بخورم و شونه ی چپم بگیره،یه وقتایی ام گریم بگیره...
روز اول ماه رمضون برا من اینجوری بود ک بعد سحر نزدیک ساعت شیش خوابیدم و ده پاشدم واسه کلاس مجازی زبان و چک کردن میکروفون که داوطلب شم یه ریدینگ بخونم یا معنی کنم که لاقل دونمره رو بگیرم،ولی ساعت ده و نیم دقیق نت من رفت و یه رب بعد درست شد و یازده و بیست دقیقه کلاسو تموم کرد بقیشو گذاشت واسه فردا ک ایشالا بزاره و داوطلب بخواد!(اگه این شانس منه.. )
بعد نماز خوندم و تا شیش خوابیدم،شیش پاشدم ولو بودم تا هشت،یه رب به هشت اینا،پاشدم افطاری درست کردیم هول هولی،سبزی خوردن سیب زمینی و پنیر پیتزا،فرنی و خرما و اینچیزا، خوردیم و بعد من نشستم احساس و ادراک و نصف دیگه ی جلسه اولشم جزوه کردم البته چکنویس(کی پاکنویس میشه ینی؟)و بعد سراینستا..
همین،بعد تا سحر بیدار بودم و مامان مرغ درست کرده بوده خوردیم و یه چایی روش،بعدم نمازمو خوندم الانم گفتم یکم روزمرگی بنویسم بخوابم که هشت صبح فلسفه دارم و ده زبان و دو مباحث اساسی دو و قراره کور بشم انگاری!
همینا دیگه،این روزای عجین شده با بادبهاری و ماه رمضون و کرونا و خونه نشینی و قرنطینه و اموزش مجازی و دنگ و فنگ افطار و ظرفای ریز و درشت زیادش حسابی کمر شکنه،هرچند که اردیبهشت باشه.... .
پ.ن:وقتی کسی که باید استوری تو ری اکت بده،ری اکت میده و همون شخص که باید سین کنه،سین نمیکنه و همون شخص وقتی یه استوری دیگه میزاری سین کنه همچنان سین نمیکنه و منو حرص میده!
پ.ن تر:طاعات و عباداتتون و روزه هاتون قبول درگاه خدایاجان❤
پ.ن ترین:صاحب درخت گوجه سبزی که رو دیوار خونمون افتاده،به بابا گفته کل گوجه سبزهای این درخت واسه شما،هروز چشمم بهشه،هرلحظه،حال پتوس خوبه،شمعدانی قرمز غنچه هاشو باز کرده،توت فرنگی ها هم..
پ.ن ترترترین:دوساعت بخوابی،روزه باشی،هیچی از فلسفه نفهمی و درساتو گیج بزنی،مسئولین دانشگاه حتی به یه ورشونم نگیرن..انصاف نیس!
