روزمرگی های یک نیمــــــچه روانشناس!

شب باید زود بخوابی

 و به اون فکر نکنی!! 

فکر کردن به اون 

مگه همه اش چندتا "اون"

توی زندگی آدم پیدا میشه؟؟

- روزبه معین

گاهی

دلم می خواهد

بگذارم بروم 

بی هر چه آشنا...

گوشه ی دوری گمنام

حوالی جایی بی اسم

گاهی واقعا خیال می کنم 

روی دست خداوند مانده ام

خسته اش کرده ام...

بوی خاک می آید...

صدای ریز باران می آید...

بوی باران و خاک باهم...

صدای جیغ جیغ بچه ها در پارک کوچک روبروی پنجره اتاقم از انرژی و لبخند سرشارم میکند....

...دلم میخواهد از زیر پتو بلند شوم بارونی مشکی ام را بپوشم کتونی هایم را بدست بگیرم و شالم را آزاد رو سرم بندازم بدون اینکه ظاهرم را در آینه قدی  نگاه کنم بروم و روی پیاده رو بدوم...

 تو تاریکی بدوم 

خیس بشوم و صدای شرشر ماشین ها هم مرا از این همه ارامش و حس و حالِ خوب بیرون نکشد...بوی خاااک می آید...دیوونه میشوم...از بوی آن ادکلن لنتی اش هم که قبلا اسمش را در پست هایم میگفتم و الان یادم نیست هم خوشبوتر است....دلم همه این هارا میخواد اما همچنان با صدای شرشره بارون سعی میکنم بخوابم و خودم را در جایِ همیشگی ام در بام تهرانم جان تصور میکنم فکر میکنم؛

 الان کی آنجا، جایه من نشسته است...ته ته تهِ بام...نزدیک تلکابینها... روی لبه ی پرتگاه مانند...کی به چراغ ها خیره شده و از جهان دور شده است... کی به آسمان و اشک هایش نزدیک است و کی بوی خاک و کاج های بارون خورده را به جان میخرد .... کی پاهایش را بالا پایین میکند و کی مامانش با دلهره میگوید دختر جان پاشو بیا اینور ...کی آنجاست الان جایِ من و کی برای این آرامش میمیرد!

چای و میخورم و خیره زل زدم به تلوزیون و با دعای سحر دلم میخواد همه ی بغضمو و خالی کنم و بلند بلند گریه کنم تو دلمممم اعتراف میکنم خیلی لوسم و مامانی 🙈ولی خب اولین سفره که مامانم بدون من میره...با هر اللهم انی اسئلک ای که میشنوم دلم میلرزه ینی نمیشد منم بیام پابوست اقا؟زیست ...درس...امتحان...همشششش بهونس همش اگه تو بخوای میشه من خیلی دلم هوای حرمت و کرده...نمیزارم اشکه چشمام بیاد چایی داغ و قووورت قووورت میخورم و بغضم و مثلا قورت میدم...از زیستم متنفرم فعلا😒عقده ای بیشعور😾😼

پ.ن۱:سره شب خیلی دلم پر بود اتفاقی رفتم اینستا و فوران احساسات کردم و غر زدم...کامنتا کلااا دو تا اون دوتاعم پرررر از انرژی منفی و حرفایی که متنفرم ازشون ....خوبه اینستا قابلیت بستن کامنتارو داره وگرنه ....خیلی بده تو دنیای واقعی همو میبینیم تیکه و نیش و کنایه و نصیحت و....تو دنیای مجازیـ یکم بهم انرژی بدیم 

پ.ن۲:قوربون وبلاااااگم برم که هروقت غر زدم و با استرس توشتم بعدش انقدددددر ازتون انرژی گرفتم که میتونم بگم حالم واقعا بهتر شد

پ.ن۳:وقتایی که مامانم شبکاره و سرکاره اگه بگم دلم تنگ نمیشه کلی واسش دروغ گفتم،ولی الان یه حسی دارم که داره میره مشهد و غبطه میخورم بهش...دلم میگیره بعضی وقتا حس میکنم وااااقعا چه گناهی کردم!؟چه گناهی که امام رضا منو دعوت نمیکنه!!!!

پگن۴:مامانم حالا زیادم نمیمونن با خاله جان رفتن مامانبزرگ جان اینا هم که از قبل رفتن و من فقط اینجا تنها از یه طرف بابت اتفاقایی که چن روز پیش تهران پیشومد و اخباری که از میبینم تو تلگرام نمیترسم،وحـــــشت دارم که خدایی نکرده چیزی پیش نیاد این نشه اون نشه بعد میگم نه بابا اونا پیشه امام رضان تو برو فکره خودت باش😓

پ.ن۵:خوابم نمیبره امشب خیلی فکرم مشغوله امیدوارم حالم خوب شه این حاله بد و اصلا دوس ندارم یه غمه سنگین رو دلمه انگار

پ.ن۶:ساعت۰۴:۰۴

😍😃

پ.ن۷:حالا که نتونستم واسه زیستو امتحانم برم،تا خوده صب درس میخونم تا بیهوش شم سره کتاب...تمیدونم با کی لج میکنم...فقط دلم میخواد یه کیسه بوکس داشتم انقددددد مشت میزدم بهش تا خالی شم...حیف

پ.ن۸:اینجا که مینویسم،راحتتتتت،خداروشکر خداروشکر که فضاش مثل اینستا خفقان اور نیس تا ادم یه چیزی بگه صدنفر بیان حرف مفت بزنن البته بگممم دوستایه خوبیم هستنا ولی خب😊

پ.ن۹:دوتا سفره خوشگل واسه واین امتحانای لنتی بهم خورد...

پ.ن۱۰:به جیلی بیلی هایی که به خالم و مامانم و مامانبزرگم جداگونه سفارش دادم فک میکنم و هرکودومشون نمیدونن اون یکی قراره واسم بخره،فکر میکنم😁😁😁😁سحره جلبیان😃

حالِ دلتون آروم:)

هرچقدر از خبر مدال طلای جانان تو "ام بی عای" و زهرا تو زیست خوشال شدم و بالا پایین پریدمممم اینکه نشستم برای شنبه فیزیک خوندم و یهو خبر رسید امتحان ریاضی داریم شنبه باز یهو گفتن از کل کتابه و از منطقه...نابود شدم مثل شوووک زده ها فقط خیره شدم به یه نقطه کپ کردم...دو دیقه یه بار دهن باز میکنم میگم ینی چیییییی!!!

هنوز مسافرتیم و نمیشه بیایم...درختایی که باید کاشته شن هنوز موندن... من هی استرس دارم واسه مدرسه و سه روز غیبتتتت هی بیشتر باعث میشه دلم شور بزنه و از طرفی حس میکنم واقعا هیچی از ریاضی یادم نی از طرفی مریضی وسرماخوردگی عصن نمیزاره مشخامو بنویسم و زیستمو بخونم از طرفی استرس ریاضی نمیزاره بیشینمممم دو دیقه...خلاصه معلقِ معلقم ..برف میاد و نمیتونم برم بیرون راه برم حالم بهتر شه در کل دعا کنید برگردم به زندگی عادی😢

پ.ن:خدا ازتون نگذره عید و سیزده بدر کوفتمون شد😒

و را به جای همه کسانی که نشناخته ام دوست می دارم

تو را به خاطر عطر نان گرم

برای برفی که اب می شود دوست می دارم

تو را برای دوست داشتن دوست می دارم

تو را به جای همه کسانی که دوست نداشته ام دوست می دارم

تو را به خاطر دوست داشتن دوست می دارم

برای اشکی که خشک شد و هیچ وقت نریخت

لبخندی که محو شد و هیچ گاه نشکفت

دوست می دارم ...

تو را به خاطر خاطره ها دوست می دارم

برای پشت کردن به ارزوهای محال

به خاطر نابودی توهم و خیال دوست می دارم

تو را برای دوست داشتن دوست می دارم

تو را به خاطر بوی لاله های وحشی

به خاطر گونه ی زرین افتاب گردان

برای بنفشیه بنفشه ها دوست می دارم

تو را به خاطر دوست داشتن دوست می دارم

تو را به جای همه کسانی که ندیده ام دوست می دارم

تورا برای لبخند تلخ لحظه ها

پرواز شیرین خا طره ها دوست می دارم

تورا به اندازه ی همه ی کسانی که نخواهم دید

دوست می دارم ....

پ.ن:

شاید یه روزی فهمیدی اینجا یکی برات پست عاشقانه میزاره و دلتنگتهههه شاید:)

فک کن عشق و خاطرات اووونی که روانیشی هیچوووقت سراغت نمیاد الا وقتی که داری فیزیک میخونی!نابـــودت میکنه عا!

پ.ن:

عنوان یهو اومد تو ذهنم اونم دقیقا وقتی داشتم مسئله حل میکردم!

امشب تا فیزیک تموم شه شاعرررری خواهم شد😅