دوشنبه ۳۰ فروردين ۹۵
بِه سَلامَتی تو ....
تویی ڪِہ اَلان اَز فِرطِ تَنهایی بُغضَت گِرفتہ ...تویی ڪِہ اَز بَس خَستِہ ای دِلَت گِرفتہ ...
تویی ڪِہ اَلان دِلَت واسِہ یه بی مَعرفَت تَنگهہ ...
تویی ڪِہ میخوای بِهش زَنگ بِزنی وَلی غُرورت نِمیذاره ...
تویی ڪِہ دوسِش داری وَلی نِمیتونی بِهش بِگی ...
تویی ڪِہ بُغضَتو قورت میدی ڪِہ یِه وَقت گِریہ نَڪنی ...
تویی ڪِہ دِلت میخواد فَریاد بِزنی ...
تویی ڪِه یِہ عُمر سَنگ صَبور بودی ...
تویی ڪِہ دِلت میخواد با روزگار دَعوا کُنی ...
تویی ڪِہ اومَدی فراموش ڪُنی یادِ یه خاطره اُفتادی ....
تویی ڪِہ هَر آهنگی گوش میدی یادِ یِه نَفر میفتی ...
تویی ڪِہ تَنهایی ...
تویی ڪِہ هَمه دُنیات شُده بیڪَسی ...
تویی ڪِہ تا میای یِه ڪاری کُنی میگی : بیخیال ...
تویی ڪِہ وِاس خُودت آواز میخونی ....
تویی ڪِہ حَرفای دِلتو تو ڪِتابات مینویسی ....
تویی ڪِہ شَبا رو بالِشت خیس میخوابی ...
تویی ڪِہ میری زیر پَتو تا کَسی صدایِ گریہ هاتو نَشنوه ...
تویی ڪِہ هَمه دلخوشیت شُده اینترنت ....
تویی ڪِہ این روزا توی دنیایِ مَجازی غَرق شُدی ...
تویی ڪِہ حَتی تُوی دُنیایِ مَجازی هَم خودتو گُم ڪردی ...
بِه سَلامَتی تو ....
سحر نوشت :عکاس:خودم/یکی از جمعه های94 واسه گردش زده بودیم بیرون/درحال گوش دادن آهنگ "چشمای مست تو" از "سینا شعبانخانی"