سری بهونه های کوچیکه خوشبختی
1.مثل همیشه و هروقت حتی اگه سه بار پشت هم بزه شمال بازم برام سوغاتی میاره...ماه پیش محیا کوکی و لواشک اورد برام از شمال این دفعه ام غزل که اصلا نمیدیدم همو سرکلاس برام اورد..
2.مامانم اجازه داد رفتم خونه محیا اینا انقد خندیدیم و رقصیدیم نفهمیدیم کی گذشت...
3.عاشقتم شیمی ام...کی گفته استاد یه درسی نمیتونه دانش اموزو به درس علاقمند کنه؟؟؟شاید نه قطعا بهترین استاد شیمی دنیا استاد منه..انقد که ساعت هفت و رب گفتم نمیخواید برید و ما ازینکه انقد قشنگ یاد گرفته بودیم کف کرده بودیم...
4.دیروز کلاس ریاضی محیا با اصرار من اومد و بعدش ینی ساعت هشت که کلاس تموم شد رفتیم پیتزا و سیب زمینی خوردیم و رفتنیم اب طالبی خوردیم برگشتنی با اتوبوس اومدیم و یه مسیری تا خونه ام پیاده رفتیم خیلی خوش گذشت خلاصه...
5.اینترنت پرسرعتی که بعد از هزارتا مشقت وصل شه رو عایا نزارم رو سرم حلوا حلوا کنم؟؟؟
6.قراره پشتیبان فردا بزنگه حالمو بگیره ولی من در کمال ارامش کرکره رو کشیدم پایین قییییژ قیژ دو تا قفلاشم زدم و دو روز برنامه ی مضخرف پرحجم و انجام ندادم و استراحت کردم...
7.اس ام اس داد:"رفیق ینی پا به پات تا خود هدف نه امید دادن واسه رسیدن به هدف و اون رفیق تویی دوست دارم خواهری" من غررررق شعف و شااااادی شدم..
8.دیگه هیچی دیگه سعی میکنم وسط سختیا و درس خوندنا و اینا یکم خوش بگذرونم..